ANALIZA I INTERPRETACJA HYMNU O ŚWIĘTEJ UCZCIE Z CZWARTEGO LISTU ŚW. KLARY Z ASYŻU
W minionym wieku, szczególnie owocnym dla franciszkanizmu ze względu na rozwój studiów nad źródłami duchowości franciszkańskiej, zapoczątkowanych przez Paula Sabatiera, postać św. Klary z Asyżu zaczęła być widziana już nie tyle w cieniu, co w świetle św. Franciszka. Coraz bardziej wiadome stawało się – i staje – całe bogactwo osobowości i duchowości ksieni z San Damiano, mieniące się wieloma barwami jej indywidualności. Pomimo tego, odczuwa się, że to, kim naprawdę była Klara i co chciała przekazać przykładem swojego życia, a także zapisanym słowem, pozostaje wciąż w dużej mierze nieodkryte. Sięgając po najpewniejsze źródło poznania jej duchowości, to jest jej pisma, pragniemy wejrzeć w głębię życia wewnętrznego Klary. Niniejsza praca jest jedną z takich właśnie prób spotkania ze świętą. Za przedmiot badań wybraliśmy tak zwany Hymn o świętej uczcie Baranka. Jest to fragment z Czwartego Listu św. Klary do św. Agnieszki z Pragi. Zawiera w sobie przekaz o wyjątkowej duchowej treści, co postaramy się poniżej ukazać.
s. Paulina Maria Kaczmarek OSC
Cały artykuł do pobrania w wersji: